باید مرا گلیم مسیر نگار کرد
باید مرا گلیم مسیر نگار کرد
زیر قدوم فاطمی ات خاکسار کرد
مِهر تو را بهشت بخواهد نمیدهم
در ماجرای عشق نباید قمار کرد
فخر علی و فاطمه بر تو عجیب نیست
وقتی خدا به داشتنت افتخار کرد
من که به دست هیچ کسی رو نمیزنم
نانت مرا به شغل گدایی دچار کرد
هر چند آفریده خدا چهارده کریم
اما یکی از آن همه را سفره دار کرد
ما را پیاده کرد سر سفره ی شما
این کشتی حسین که ما را سوار کرد
باید به بازوی حسنی ات دخیل بست
وَرنَه نمیشود که جمل را مهار کرد
خشمت نیاز نیست در آنجا که میشود
با قاسم تو قافله را تار و مار کرد
ارزان تو را فروخت به حرف معاویه
زهری به کام تشنه ی تو روزه دار کرد
زهری که میشکافت دل سنگ خاره را
در حیرتم که با جگر تو چکار کرد
زهرا شنیده بود تنت تیر میخورد
تابوت را برای همین با جدار کرد
شاعر : علی اکبر لطیفیان
درباره این سایت